Η πολυτελής μονοκατοικία σχεδιάζεται σε επικλινές οικόπεδο στον οικισμό του Πανοράματος Θεσσαλονίκης. Το κτίριο - 500 μ2 χώρων κύριας χρήσης- και οι υπαίθριοι χώροι του αναπτύσσονται κλιμακωτά πάνω στο φυσικό έδαφος.
Η όψη της εισόδου διαμορφώνεται επιβλητική και κλειστή προς τις γειτονικές κατοικίες. Οι ψηλές και στιβαρές κολώνες, το στέγαστρο εισόδου και η επιμηκυμένη πλάκα-προστέγασμα είναι οι χειρονομίες που την διαμορφώνουν. Η επιλογή των κατασκευαστικών υλικών και υλικών επένδυσης παρουσιάζεται ήδη και ο κανόνας ακολουθεί τις υπόλοιπες όψεις. Εμφανές μπετό και πέτρα, ξύλο και κορτέν, συνδιαλέγονται.
Αντιθέτως η απέναντι όψη, προς την αυλή, είναι πληθωρική ανοιχτή και επεξηγηματική της λειτουργίας της κάτοψης. Ο όγκος σχηματίζεται από τα παράλληλα οριζόντια επίπεδα που ορίζουν οι πλάκες προστεγάσματα, οι εξώστες με τα κιγκλιδώματα, οι πέργκολες και το υγρό στοιχείο. Τα ανοίγματα το ισογείου δίνουν την απαραίτητη διαφάνεια για την λειτουργική και οπτική ενότητα των εσωτερικών και εξωτερικών χώρων διημέρευσης. Κάθετα στον κύριο όγκο του σπιτιού καταλήγει η πέργολα που δημιουργεί έναν ακόμα απαραίτητο σκιασμένο υπαίθριο χώρο για την εξωτερική τραπεζαρία και μαζί αγκαλιάζουν την πισίνα. Ένας μικρός ελαιώνας διατηρείται στο χαμηλότερο επίπεδο του κήπου σαν φυσική περίφραξη. Σχεδόν όλοι οι χώροι της κατοικίας εστιάζουν στο κάδρο της πισίνας και του ελαιώνα.
Έμφαση δόθηκε στον σχεδιασμό παθητικών συστημάτων δροσισμού του κτιρίου προκείμενου να βελτιστοποιηθεί η ενεργειακή απόδοση του. Στέγαστρα και πέργολες με μηχανικά μέσα ή χωρίς, σκιάζουν τα μεγάλα υαλοστάσια της όψης. Μέρος του δώματος του ισογείου φυτεύεται ώστε να αποφευχθεί η υπερθέρμανση των υποκείμενων χώρων.
Σύγχρονες φόρμες σχηματίζονται από φυσικά υλικά σε γήινους τόνους. Βραχόκηποι, ελιές κ κωνοφόρα τα περιβάλλουν. Η ανθρώπινη παρέμβαση ενσωματώνεται στο υπάρχον τοπίο.